ладнава́ты
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
ладнава́ты |
ладнава́тая |
ладнава́тае |
ладнава́тыя |
| Р. |
ладнава́тага |
ладнава́тай
ладнава́тае |
ладнава́тага |
ладнава́тых |
| Д. |
ладнава́таму |
ладнава́тай |
ладнава́таму |
ладнава́тым |
| В. |
ладнава́ты (неадуш.)
ладнава́тага (адуш.) |
ладнава́тую |
ладнава́тае |
ладнава́тыя (неадуш.)
ладнава́тых (адуш.) |
| Т. |
ладнава́тым |
ладнава́тай
ладнава́таю |
ладнава́тым |
ладнава́тымі |
| М. |
ладнава́тым |
ладнава́тай |
ладнава́тым |
ладнава́тых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
ладнава́ты разг. изря́дный, дово́льно большо́й
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ладнава́ты, ‑ая, ‑ае.
Разм. Даволі вялікі, значны. Ладнаваты кавалак поля. □ Канчаецца паляна — трапляецца пад ногі ладнаваты бярэзнік, куп’ё. Пташнікаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
увяза́ць 1, увяжу, увяжаш, увяжа; зак., што.
1. Абвязаць з усіх бакоў, кругом; абвязаўшы, прывязаць да чаго‑н. Увязаць воз. □ Слабодчыкаў сам склаў на каляску насечаныя дровы, увязаў іх. Хомчанка. [Каню] сена ахапачак на пень, а сам давай бярвенне да саней на сабе падцягваць. Увязаў ланцугом. Дубоўка. // Сабраўшы што‑н., звязаць чым‑н. або, змясціўшы ў што‑н., завязаць. Увязаць рэчы ў посцілку. □ Тады .. [бабка Вера] з Нікадзімам наспех увязалі два вузлы, ускінулі іх на плечы і пабеглі разам з іншымі да бліжэйшага балота. Лупсякоў. Увязала [Галя] трохі сухароў, кавалачак сала. Клунак атрымаўся ладнаваты. Сабаленка.
2. перан. Узгадніць, прывесці ў адпаведнасць з чым‑н. Увязаць тэорыю з практыкай. □ [Каваль] не мог уявіць сабе ўсю панараму будаўніцтва і ўвязаць сваю маленькую працу з агульнымі вынікалі. Савіцкі.
3. Уплесці вязаннем, вывязаць.
увяза́ць 2, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да увязнуць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)