лагу́нны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. лагу́нны лагу́нная лагу́ннае лагу́нныя
Р. лагу́ннага лагу́ннай
лагу́ннае		 лагу́ннага лагу́нных
Д. лагу́ннаму лагу́ннай лагу́ннаму лагу́нным
В. лагу́нны (неадуш.)
лагу́ннага (адуш.)		 лагу́нную лагу́ннае лагу́нныя (неадуш.)
лагу́нных (адуш.)
Т. лагу́нным лагу́ннай
лагу́ннаю		 лагу́нным лагу́ннымі
М. лагу́нным лагу́ннай лагу́нным лагу́нных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

лагу́нны лагу́нный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

лагу́нны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да лагуны. Лагунныя адкладанні. // З лагунамі. Лагунны рыф.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лагу́на, -ы, мн. -ы, -гу́н, ж.

1. Марскі заліў, аддзелены ад мора пясчанай касой.

2. Унутраны вадаём атола, а таксама ўчастак мора паміж каралавым рыфам і берагам.

|| прым. лагу́нны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

лагу́нный лагу́нны, лагу́навы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

лагу́навы, см. лагу́нны

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)