ла́герніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
ла́герніца |
ла́герніцы |
| Р. |
ла́герніцы |
ла́герніц |
| Д. |
ла́герніцы |
ла́герніцам |
| В. |
ла́герніцу |
ла́герніц |
| Т. |
ла́герніцай
ла́герніцаю |
ла́герніцамі |
| М. |
ла́герніцы |
ла́герніцах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
ла́герніца ж., разг., в разн. знач. ла́герница
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ла́герніца, ‑ы, ж.
Разм. Жан. да лагернік.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)