ла́гернік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ла́гернік ла́гернікі
Р. ла́герніка ла́гернікаў
Д. ла́герніку ла́гернікам
В. ла́герніка ла́гернікаў
Т. ла́гернікам ла́гернікамі
М. ла́герніку ла́герніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ла́гернік м., разг., в разн. знач. ла́герник

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ла́гернік, ‑а, м.

Разм. Той, хто знаходзіцца ў лагеры (у 1–3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ла́герник разг. ла́гернік, -ка м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ла́герніца, ‑ы, ж.

Разм. Жан. да лагернік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)