лагагра́ф
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
лагагра́ф |
лагагра́фы |
| Р. |
лагагра́фа |
лагагра́фаў |
| Д. |
лагагра́фу |
лагагра́фам |
| В. |
лагагра́фа |
лагагра́фаў |
| Т. |
лагагра́фам |
лагагра́фамі |
| М. |
лагагра́фе |
лагагра́фах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
лагагра́ф м., ист. логогра́ф
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
логогра́ф ист. лагагра́ф, -фа м.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)