лаві́нны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
лаві́нны |
лаві́нная |
лаві́ннае |
лаві́нныя |
| Р. |
лаві́ннага |
лаві́ннай лаві́ннае |
лаві́ннага |
лаві́нных |
| Д. |
лаві́ннаму |
лаві́ннай |
лаві́ннаму |
лаві́нным |
| В. |
лаві́нны (неадуш.) лаві́ннага (адуш.) |
лаві́нную |
лаві́ннае |
лаві́нныя (неадуш.) лаві́нных (адуш.) |
| Т. |
лаві́нным |
лаві́ннай лаві́ннаю |
лаві́нным |
лаві́ннымі |
| М. |
лаві́нным |
лаві́ннай |
лаві́нным |
лаві́нных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
лаві́нны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да лавіны. Лавінны снег.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
лаві́на, -ы, мн. -ы, -ві́н, ж.
1. Абвал вялікай масы снегу, лёду з гор.
Снежная л.
2. перан. Імклівая, нястрымная маса каго-, чаго-н.; суцэльны паток.
Л. войск.
|| прым. лаві́нны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
сне́жна-лаві́нны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
сне́жна-лаві́нны |
сне́жна-лаві́нная |
сне́жна-лаві́ннае |
сне́жна-лаві́нныя |
| Р. |
сне́жна-лаві́ннага |
сне́жна-лаві́ннай сне́жна-лаві́ннае |
сне́жна-лаві́ннага |
сне́жна-лаві́нных |
| Д. |
сне́жна-лаві́ннаму |
сне́жна-лаві́ннай |
сне́жна-лаві́ннаму |
сне́жна-лаві́нным |
| В. |
сне́жна-лаві́нны |
сне́жна-лаві́нную |
сне́жна-лаві́ннае |
сне́жна-лаві́нныя |
| Т. |
сне́жна-лаві́нным |
сне́жна-лаві́ннай сне́жна-лаві́ннаю |
сне́жна-лаві́нным |
сне́жна-лаві́ннымі |
| М. |
сне́жна-лаві́нным |
сне́жна-лаві́ннай |
сне́жна-лаві́нным |
сне́жна-лаві́нных |
Крыніцы:
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)