лава́ш
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
лава́ш |
лавашы́ |
| Р. |
лаваша́ |
лавашо́ў |
| Д. |
лавашу́ |
лаваша́м |
| В. |
лава́ш |
лавашы́ |
| Т. |
лавашо́м |
лаваша́мі |
| М. |
лавашы́ |
лаваша́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
лава́ш, -а́, мн. -ы́, -о́ў, м.
Прэсны белы хлеб у выглядзе тонкай аладкі або пласта з пшанічнай мукі, распаўсюджаны пераважна ў народаў Каўказа і Блізкага Усходу.
|| прым. лава́шны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
лава́ш, ‑а, м.
Пшанічны хлеб у выглядзе вялікіх тонкіх праснакоў, які ўжываецца ў Закаўказзі.
[Цюрк. лаваш.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)