лабі́сцкі гл. лабіст, лобі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

лабі́сцкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. лабі́сцкі лабі́сцкая лабі́сцкае лабі́сцкія
Р. лабі́сцкага лабі́сцкай
лабі́сцкае		 лабі́сцкага лабі́сцкіх
Д. лабі́сцкаму лабі́сцкай лабі́сцкаму лабі́сцкім
В. лабі́сцкі (неадуш.)
лабі́сцкага (адуш.)		 лабі́сцкую лабі́сцкае лабі́сцкія (неадуш.)
лабі́сцкіх (адуш.)
Т. лабі́сцкім лабі́сцкай
лабі́сцкаю		 лабі́сцкім лабі́сцкімі
М. лабі́сцкім лабі́сцкай лабі́сцкім лабі́сцкіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

лабі́сцкі полит. лобби́стский

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

лабі́ст, -а, М -сце, мн. -ы, -аў, м.

Чалавек, які належыць да лобі.

|| прым. лабі́сцкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ло́бі, нескл., н.

Група прадстаўнікоў эканамічна моцных структур, якія аказваюць уплыў на палітыку дзяржавы.

|| прым. лабі́сцкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

лобби́стский лабі́сцкі.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)