лаба́ч
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
лаба́ч |
лабачы́ |
| Р. |
лабача́ |
лабачо́ў |
| Д. |
лабачу́ |
лабача́м |
| В. |
лабача́ |
лабачо́ў |
| Т. |
лабачо́м |
лабача́мі |
| М. |
лабачу́ |
лабача́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Лабачы́
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
| Н. |
Лабачы́ |
| Р. |
Лабачо́ў |
| Д. |
Лабача́м |
| В. |
Лабачы́ |
| Т. |
Лабача́мі |
| М. |
Лабача́х |
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)