кітаі́стыка, -і, ДМ -тыцы, ж.

Сукупнасць навук аб кітайскай культуры, гісторыі, літаратуры, мове.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кітаі́стыка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. кітаі́стыка
Р. кітаі́стыкі
Д. кітаі́стыцы
В. кітаі́стыку
Т. кітаі́стыкай
кітаі́стыкаю
М. кітаі́стыцы

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

кітаі́стыка ж. китаи́стика

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кітаі́стыка, ‑і, ДМ ‑тыцы, ж.

Тое, што і сіналогія.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

китаи́стика кітаі́стыка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

синоло́гия ж. сінало́гія, -гіі ж., кітаі́стыка, -кі ж., кітаязна́ўства, -ва ср.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)