кітаі́ст, -а, М -сце, мн. -ы, -аў, м.

Спецыяліст па кітаістыцы.

|| ж. кітаі́стка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кітаі́ст

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. кітаі́ст кітаі́сты
Р. кітаі́ста кітаі́стаў
Д. кітаі́сту кітаі́стам
В. кітаі́ста кітаі́стаў
Т. кітаі́стам кітаі́стамі
М. кітаі́сце кітаі́стах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

кітаі́ст м. китаи́ст

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кітаі́ст, ‑а, М ‑сце, м.

Спецыяліст па кітаістыцы, краязнаўству; сінолаг.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сіно́лаг, -а, мн. -і, -аў, м.

Спецыяліст у галіне сіналогіі (кітаязнаўства); кітаіст.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

китаи́ст кітаі́ст, -та м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сино́лог сіно́лаг, -га м., кітаі́ст, -та м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)