фанза́, -ы́, ж.

Кітайская шаўковая тканіна, падобная да тафты.

|| прым. фанзо́вы, -ая, -ае.

Ф. сарафан.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кіта́йскі, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да Кітая, кітайцаў, належыць ім. Кітайскія рабочыя. Кітайская мова.

2. Як састаўная частка некаторых батанічных і заалагічных назваў. Кітайская рыбка. Кітайская ружа.

•••

Кітайская грамата гл. грамата.

Кітайская сцяна гл. сцяна.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ханжа́

‘кітайская хлебная гарэлка’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. ханжа́
Р. ханжы́
Д. ханжы́
В. ханжу́
Т. ханжо́й
ханжо́ю
М. ханжы́

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

фанза́

‘кітайская шаўковая тканіна’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. фанза́
Р. фанзы́
Д. фанзе́
В. фанзу́
Т. фанзо́й
фанзо́ю
М. фанзе́

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

гра́мата, -ы, ДМ -маце, мн. -ы, -мат, ж.

1. Уменне чытаць і пісаць.

Вучыць грамаце.

2. Афіцыйны дакумент.

Даверчая г.

Ахоўная г.

◊

Кітайская грамата (разм.) — пра што-н. незразумелае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Кита́й Кіта́й, -та́я м.;

Кита́йская Наро́дная Респу́блика Кіта́йская Наро́дная Рэспу́бліка.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

фа́нза, ‑ы, ж.

Сялянская хата ў Кітаі.

[Кіт.]

фанза́, ‑ы́, ж.

Кітайская шаўковая тканіна, падобная да тафты.

[Кіт.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Растру́ха ’садовая астра кітайская, Callistephus chinensis Cass.’ (Кіс.). Няясна. Магчыма да наступнага слова з-за махрыстасці кветак расліны.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

лан, ‑а; Р мн. лан; м.

1. Адзінка вымярэння масы ў Кітаі і Карэі.

2. Старая кітайская грашовая адзінка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кіта́йскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. кіта́йскі кіта́йская кіта́йскае кіта́йскія
Р. кіта́йскага кіта́йскай
кіта́йскае		 кіта́йскага кіта́йскіх
Д. кіта́йскаму кіта́йскай кіта́йскаму кіта́йскім
В. кіта́йскі (неадуш.)
кіта́йскага (адуш.)		 кіта́йскую кіта́йскае кіта́йскія (неадуш.)
кіта́йскіх (адуш.)
Т. кіта́йскім кіта́йскай
кіта́йскаю		 кіта́йскім кіта́йскімі
М. кіта́йскім кіта́йскай кіта́йскім кіта́йскіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)