кітава́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. кіту́ецца кіту́юцца
Прошлы час
м. кітава́ўся кітава́ліся
ж. кітава́лася
н. кітава́лася

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

кітава́цца несов., страд. зама́зываться; см. кітава́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кітава́цца, ‑туецца; незак.

1. Паддавацца кітаванню. У сухую пагоду вокны добра кітуюцца.

2. Зал. да кітаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зама́зываться

1. зама́звацца, пэ́цкацца, забру́джвацца; см. зама́заться;

2. страд. зама́звацца; закіто́ўвацца, кітава́цца; см. зама́зывать.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

подма́зываться

1. в разн. знач. падма́звацца; см. подма́заться;

2. страд. падма́звацца; падкіто́ўвацца, кітава́цца; см. подма́зывать.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)