кіта́бы, -аў, адз. кіта́б, -а, м.

Кнігі, напісаныя ў 16 ст. на беларускай мове арабскім пісьмом.

|| прым. кіта́бны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кіта́б

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. кіта́б кіта́бы
Р. кіта́ба кіта́баў
Д. кіта́бу кіта́бам
В. кіта́б кіта́бы
Т. кіта́бам кіта́бамі
М. кіта́бе кіта́бах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

аль-кіта́б

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. аль-кіта́б аль-кіта́бы
Р. аль-кіта́ба аль-кіта́баў
Д. аль-кіта́бу аль-кіта́бам
В. аль-кіта́б аль-кіта́бы
Т. аль-кіта́бам аль-кіта́бамі
М. аль-кіта́бе аль-кіта́бах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)