кітабо́ец, -бо́йца, мн. -бо́йцы, -бо́йцаў, м.

Судна для кітабойнага промыслу.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кітабо́ец

‘судна’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. кітабо́ец кітабо́йцы
Р. кітабо́йца кітабо́йцаў
Д. кітабо́йцу кітабо́йцам
В. кітабо́ец кітабо́йцы
Т. кітабо́йцам кітабо́йцамі
М. кітабо́йцы кітабо́йцах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

кітабо́ец, -бо́йца м. китобо́ец

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кітабо́ец, ‑бойца, м.

Судна, прызначанае для кітабойнага промыслу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

китобо́ец кітабо́ец, -бо́йца м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кітабо́й, ‑я, м.

1. Той, хто займаецца промыслам кітоў. Экіпаж танкера павязе кітабоям флатыліі «Слава» і «Савецкая Украіна», што знаходзяцца цяпер у водах Антарктыкі, разнастайны груз: гародніну, бульбу, садавіну, паліва, пошту. «Звязда».

2. Тое, што і кітабоец.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)