кісе́йны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. кісе́йны кісе́йная кісе́йнае кісе́йныя
Р. кісе́йнага кісе́йнай
кісе́йнае		 кісе́йнага кісе́йных
Д. кісе́йнаму кісе́йнай кісе́йнаму кісе́йным
В. кісе́йны (неадуш.)
кісе́йнага (адуш.)		 кісе́йную кісе́йнае кісе́йныя (неадуш.)
кісе́йных (адуш.)
Т. кісе́йным кісе́йнай
кісе́йнаю		 кісе́йным кісе́йнымі
М. кісе́йным кісе́йнай кісе́йным кісе́йных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

кісе́йны прям., перен. кисе́йный;

◊ ~ная пане́нка — уст., ирон. кисе́йная ба́рышня

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кісе́йны, ‑ая, ‑ае.

1. Пашыты з кісяі. Кісейныя фіранкі.

2. перан. Празрысты, тонкі, як кісяя. Кісейны туман.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кісяя́, -і; ж.

Празрыстая тонкая тканіна.

|| прым. кісе́йны, -ая, -ае.

Кісейная сукенка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кисе́йный кісе́йны;

◊

кисе́йная ба́рышня ирон., уст. кісе́йная пане́нка.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)