Кірно́з ’спакладаны кабан’ (ДАБМ, Сцяшк., Бір.). З польск. kiemas. Гл. кнораз.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Кірназава́ць ’знаходзіцца ў стане цечкі (пра свінню)’ (Сл. паўн.-зах.). Гл. кірноз.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)