кірмашо́вец, -шо́ўца, мн. -шо́ўцы, -шо́ўцаў, м.

Удзельнік кірмашу.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кірмашо́вец

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. кірмашо́вец кірмашо́ўцы
Р. кірмашо́ўца кірмашо́ўцаў
Д. кірмашо́ўцу кірмашо́ўцам
В. кірмашо́ўца кірмашо́ўцаў
Т. кірмашо́ўцам кірмашо́ўцамі
М. кірмашо́ўцу кірмашо́ўцах

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

кірмашо́вец, ‑шоўца, м.

Удзельнік кірмашу (у 1, 3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кірма́шнік, ‑а, м.

Тое, што і кірмашовец.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)