кірма́шны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. кірма́шны кірма́шная кірма́шнае кірма́шныя
Р. кірма́шнага кірма́шнай
кірма́шнае		 кірма́шнага кірма́шных
Д. кірма́шнаму кірма́шнай кірма́шнаму кірма́шным
В. кірма́шны (неадуш.)
кірма́шнага (адуш.)		 кірма́шную кірма́шнае кірма́шныя (неадуш.)
кірма́шных (адуш.)
Т. кірма́шным кірма́шнай
кірма́шнаю		 кірма́шным кірма́шнымі
М. кірма́шным кірма́шнай кірма́шным кірма́шных

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

кірма́шны, ‑ая, ‑ае.

Тое, што і кірмашовы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гандлёва-кірма́шны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. гандлёва-кірма́шны гандлёва-кірма́шная гандлёва-кірма́шнае гандлёва-кірма́шныя
Р. гандлёва-кірма́шнага гандлёва-кірма́шнай
гандлёва-кірма́шнае		 гандлёва-кірма́шнага гандлёва-кірма́шных
Д. гандлёва-кірма́шнаму гандлёва-кірма́шнай гандлёва-кірма́шнаму гандлёва-кірма́шным
В. гандлёва-кірма́шны (неадуш.)
гандлёва-кірма́шнага (адуш.)		 гандлёва-кірма́шную гандлёва-кірма́шнае гандлёва-кірма́шныя (неадуш.)
гандлёва-кірма́шных (адуш.)
Т. гандлёва-кірма́шным гандлёва-кірма́шнай
гандлёва-кірма́шнаю		 гандлёва-кірма́шным гандлёва-кірма́шнымі
М. гандлёва-кірма́шным гандлёва-кірма́шнай гандлёва-кірма́шным гандлёва-кірма́шных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

запусце́лы, ‑ая, ‑ае.

1. Закінуты, запушчаны. Запусцелы сад. □ Справа лясок канчаўся, віднелася запусцелае, зарослае свірэпкай поле. Мележ. Зарыты па самыя вочы Стаіць запусцелы дот. Панчанка.

2. Бязлюдны, апусцелы. Быў кірмашны дзень, і таму запусцелыя вуліцы і завулкі гарадка сёння ажывіліся. М. Ткачоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

уздо́ўж, прысл. і прыназ.

1. прысл. Тое, што і удоўж. Урач — высокі і худы — усхвалявана прайшоў уздоўж пакойчык, шпарка павярнуўся. Мележ. / З прыназ. «па» утварае спалучэнне з М. Кірмашны гандаль ішоў уздоўж па Нямізе. Чорны.

2. прыназ. з Р. Спалучэнне з прыназоўнікам «уздоўж» выражае прасторавыя адносіны; ужываецца для ўказання напрамку дзеяння па даўжыні чаго‑н. Сонца схілілася на захад, і цені ад будынкаў падалі ўздоўж вуліцы. Шахавец. Уздоўж дарогі чынна з краю Слупы стаяць у два рады. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)