Кі́рава

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Кі́рава
Р. Кі́рава
Д. Кі́раву
В. Кі́рава
Т. Кі́равам
М. Кі́раве

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Кі́раў

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Кі́раў
Р. Кі́рава
Д. Кі́раву
В. Кі́раў
Т. Кі́равам
М. Кі́раве

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

фрэзеро́ўшчык, ‑а, м.

Рабочы, які працуе на фрэзерным станку. Сапраўды, чаму б Сяргею не пайсці на завод імя Кірава, на «Гомсельмаш»? Там для фрэзероўшчыка — шырокае поле дзейнасці. Мяжэвіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)