кі́пцевы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. кі́пцевы кі́пцевая кі́пцевае кі́пцевыя
Р. кі́пцевага кі́пцевай
кі́пцевае		 кі́пцевага кі́пцевых
Д. кі́пцеваму кі́пцевай кі́пцеваму кі́пцевым
В. кі́пцевы (неадуш.)
кі́пцевага (адуш.)		 кі́пцевую кі́пцевае кі́пцевыя (неадуш.)
кі́пцевых (адуш.)
Т. кі́пцевым кі́пцевай
кі́пцеваю		 кі́пцевым кі́пцевымі
М. кі́пцевым кі́пцевай кі́пцевым кі́пцевых

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

кі́пець, -пця, мн. -пці, -пцяў, м. (разм.).

Тое, што і кіпцюр.

|| прым. кі́пцевы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)