кі́нік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
кі́нік |
кі́нікі |
| Р. |
кі́ніка |
кі́нікаў |
| Д. |
кі́ніку |
кі́нікам |
| В. |
кі́ніка |
кі́нікаў |
| Т. |
кі́нікам |
кі́нікамі |
| М. |
кі́ніку |
кі́ніках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
кі́нік м., филос., ист. ки́ник
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ки́ник филос., ист. кі́нік, -ка м.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)