кіно́шніца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. кіно́шніца кіно́шніцы
Р. кіно́шніцы кіно́шніц
Д. кіно́шніцы кіно́шніцам
В. кіно́шніцу кіно́шніц
Т. кіно́шніцай
кіно́шніцаю		 кіно́шніцамі
М. кіно́шніцы кіно́шніцах

Крыніцы: tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

кіно́шнік, -а, мн. -і, -аў, м. (разм.).

1. Работнік кінематаграфіі.

2. Аматар хадзіць у кіно.

|| ж. кіно́шніца, -ы, мн. -ы, -ніц.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)