кінава́рны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
кінава́рны |
кінава́рная |
кінава́рнае |
кінава́рныя |
| Р. |
кінава́рнага |
кінава́рнай кінава́рнае |
кінава́рнага |
кінава́рных |
| Д. |
кінава́рнаму |
кінава́рнай |
кінава́рнаму |
кінава́рным |
| В. |
кінава́рны (неадуш.) кінава́рнага (адуш.) |
кінава́рную |
кінава́рнае |
кінава́рныя (неадуш.) кінава́рных (адуш.) |
| Т. |
кінава́рным |
кінава́рнай кінава́рнаю |
кінава́рным |
кінава́рнымі |
| М. |
кінава́рным |
кінава́рнай |
кінава́рным |
кінава́рных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
кінава́рны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да кінавару, уласцівы яму. Кінаварны колер.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
кінава́р, -ы, ж. (спец.).
Мінерал чырвонага колеру розных адценняў (сярністая ртуць), сыравіна для атрымання ртуці, а таксама фарба з гэтага мінералу.
|| прым. кінава́рны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
кинова́рный мин. и пр. кінава́рны.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)