кілба́сніца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. кілба́сніца кілба́сніцы
Р. кілба́сніцы кілба́сніц
Д. кілба́сніцы кілба́сніцам
В. кілба́сніцу кілба́сніц
Т. кілба́сніцай
кілба́сніцаю		 кілба́сніцамі
М. кілба́сніцы кілба́сніцах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

кілба́сніца ж., см. каўба́сніца

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

каўба́снік і кілба́снік, -а, мн. -і, -аў, м.

Той, хто вырабляе або прадае каўбасу.

|| ж. каўба́сніца, -ы, мн. -ы, -ніц і кілба́сніца, -ы, мн. -ы, -ніц.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

колба́сница каўба́сніца, -цы ж., кілба́сніца, -цы ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)