кіла́ты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. кіла́ты кіла́тая кіла́тае кіла́тыя
Р. кіла́тага кіла́тай
кіла́тае		 кіла́тага кіла́тых
Д. кіла́таму кіла́тай кіла́таму кіла́тым
В. кіла́ты (неадуш.)
кіла́тага (адуш.)		 кіла́тую кіла́тае кіла́тыя (неадуш.)
кіла́тых (адуш.)
Т. кіла́тым кіла́тай
кіла́таю		 кіла́тым кіла́тымі
М. кіла́тым кіла́тай кіла́тым кіла́тых

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Кіла́ты ’кілаваты’ (Шатал.). Гл. кілаваты.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)