кізі́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. кізі́льны кізі́льная кізі́льнае кізі́льныя
Р. кізі́льнага кізі́льнай
кізі́льнае		 кізі́льнага кізі́льных
Д. кізі́льнаму кізі́льнай кізі́льнаму кізі́льным
В. кізі́льны (неадуш.)
кізі́льнага (адуш.)		 кізі́льную кізі́льнае кізі́льныя (неадуш.)
кізі́льных (адуш.)
Т. кізі́льным кізі́льнай
кізі́льнаю		 кізі́льным кізі́льнымі
М. кізі́льным кізі́льнай кізі́льным кізі́льных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

кізі́льны кизи́льный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кізі́льны, ‑ая, ‑ае.

Тое, што і кізілавы (у 1 знач.). Кізільная настойка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кізі́л, -у, м.

Паўднёвае дрэва або куст з сакавітымі кіславата-салодкімі чырвонымі пладамі, а таксама самі плады гэтай расліны.

|| прым. кізі́лавы, -ая, -ае і кізі́льны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кизи́льный кізі́лавы, кізі́льны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)