кізі́лавыя

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны множналікавы, ад’ектыўнае скланенне

мн.
-
Н. кізі́лавыя
Р. кізі́лавых
Д. кізі́лавым
В. кізі́лавыя
Т. кізі́лавымі
М. кізі́лавых

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

кізі́лавыя сущ., мн., бот. кизи́ловые

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кізі́лавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. кізі́лавы кізі́лавая кізі́лавае кізі́лавыя
Р. кізі́лавага кізі́лавай
кізі́лавае		 кізі́лавага кізі́лавых
Д. кізі́лаваму кізі́лавай кізі́лаваму кізі́лавым
В. кізі́лавы (неадуш.)
кізі́лавага (адуш.)		 кізі́лавую кізі́лавае кізі́лавыя (неадуш.)
кізі́лавых (адуш.)
Т. кізі́лавым кізі́лавай
кізі́лаваю		 кізі́лавым кізі́лавымі
М. кізі́лавым кізі́лавай кізі́лавым кізі́лавых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

кизи́левые мн., сущ., бот. кізі́лавыя, -вых;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кізі́лавы, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да кізілу. Кізілавы ліст. Кізілавае дрэва. // Прыгатаваны з кізілу; з кізілам. Кізілавае варэнне. Кізілавы квас.

2. у знач. наз. кізі́лавыя, ‑ых. Сямейства двухдольных раслін, да якога адносіцца кізіл і інш.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)