кі́дальніца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. кі́дальніца кі́дальніцы
Р. кі́дальніцы кі́дальніц
Д. кі́дальніцы кі́дальніцам
В. кі́дальніцу кі́дальніц
Т. кі́дальніцай
кі́дальніцаю		 кі́дальніцамі
М. кі́дальніцы кі́дальніцах

Іншыя варыянты: кіда́льніца.

Крыніцы: tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

кіда́льніца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. кіда́льніца кіда́льніцы
Р. кіда́льніцы кіда́льніц
Д. кіда́льніцы кіда́льніцам
В. кіда́льніцу кіда́льніц
Т. кіда́льніцай
кіда́льніцаю		 кіда́льніцамі
М. кіда́льніцы кіда́льніцах

Іншыя варыянты: кі́дальніца.

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

кіда́льніца ж. мета́тельница

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кіда́льніца, ‑ы, ж.

Жан. да кідальнік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кіда́льнік, -а, мн. -і, -аў, м.

Спартсмен, які кідае дыск, кап’ё, молат і інш.

|| ж. кіда́льніца, -ы, мн. -ы, -ніц.

|| прым. кіда́льніцкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

мета́тельница кі́дальніца, -цы ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)