кіда́льны, -ая, -ае.

Прызначаны для кідання.

Кідальныя спартыўныя прылады.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кі́дальны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. кі́дальны кі́дальная кі́дальнае кі́дальныя
Р. кі́дальнага кі́дальнай
кі́дальнае		 кі́дальнага кі́дальных
Д. кі́дальнаму кі́дальнай кі́дальнаму кі́дальным
В. кі́дальны (неадуш.) кі́дальную кі́дальнае кі́дальныя (неадуш.)
Т. кі́дальным кі́дальнай
кі́дальнаю		 кі́дальным кі́дальнымі
М. кі́дальным кі́дальнай кі́дальным кі́дальных

Іншыя варыянты: кіда́льны.

Крыніцы: tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

кі́дальны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. кі́дальны кі́дальная кі́дальнае кі́дальныя
Р. кі́дальнага кі́дальнай
кі́дальнае		 кі́дальнага кі́дальных
Д. кі́дальнаму кі́дальнай кі́дальнаму кі́дальным
В. кі́дальны (неадуш.)
кі́дальнага (адуш.)		 кі́дальную кі́дальнае кі́дальныя (неадуш.)
кі́дальных (адуш.)
Т. кі́дальным кі́дальнай
кі́дальнаю		 кі́дальным кі́дальнымі
М. кі́дальным кі́дальнай кі́дальным кі́дальных

Іншыя варыянты: кіда́льны.

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

кіда́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. кіда́льны кіда́льная кіда́льнае кіда́льныя
Р. кіда́льнага кіда́льнай
кіда́льнае		 кіда́льнага кіда́льных
Д. кіда́льнаму кіда́льнай кіда́льнаму кіда́льным
В. кіда́льны (неадуш.)
кіда́льнага (адуш.)		 кіда́льную кіда́льнае кіда́льныя (неадуш.)
кіда́льных (адуш.)
Т. кіда́льным кіда́льнай
кіда́льнаю		 кіда́льным кіда́льнымі
М. кіда́льным кіда́льнай кіда́льным кіда́льных

Іншыя варыянты: кі́дальны.

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

кіда́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. кіда́льны кіда́льная кіда́льнае кіда́льныя
Р. кіда́льнага кіда́льнай
кіда́льнае		 кіда́льнага кіда́льных
Д. кіда́льнаму кіда́льнай кіда́льнаму кіда́льным
В. кіда́льны (неадуш.) кіда́льную кіда́льнае кіда́льныя (неадуш.)
Т. кіда́льным кіда́льнай
кіда́льнаю		 кіда́льным кіда́льнымі
М. кіда́льным кіда́льнай кіда́льным кіда́льных

Іншыя варыянты: кі́дальны.

Крыніцы: krapivabr2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

кіда́льны мета́тельный;

к. снара́д — мета́тельный снаря́д

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кіда́льны, ‑ая, ‑ае.

Прызначаны для кідання. Кідальныя спартыўныя прылады.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

броса́тельный кі́дальны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мета́тельный кі́дальны; (размётывающий) раскі́двальны;

мета́тельный снаря́д кі́дальны снара́д;

дроби́тельные и мета́тельные взры́вчатые вещества́ драбі́льныя і раскі́двальныя выбухо́выя рэ́чывы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

*Суліца ’кап’ё’ (1228 г., Гандлёвая дамова смаленскага князя Мсціслава Давыдавіча з Рыгай, Готландам і нямецкімі гарадамі), укр. старое су́ла ’піка’, дыял. суло́ ’драўляны чаранок жалезных вілаў; жардзіна вясла’, сули́ця ’дзіда’, рус. сула́ ’клюшка, якую дзеці кідаюць па лёдзе’, старое су́лица ’кідальны дроцік’, ст.-польск. sulica ’кап’ё, дзіда’, чэш. sudlice ’рагаціна’, славен. súlica, серб.-харв. су̏лица, балг. старое су́лица, макед. сулица ’від дзіды’. Прасл. *sudlica ’кароткае кідальнае кап’ё’, звязана з суляць ’соваць, піхаць, кідаць’, соваць, сунуць, гл. (Адзінцоў, Этимология–1976, 106–111). Гл. таксама Фасмер, 3, 801; ЕСУМ, 5, 471; Басай-Сяткоўскі, Słownik, 348. Параўн. сула́ 2, гл.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)