кі́ві

‘птушка’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, нескланяльны

адз. мн.
Н. кі́ві кі́ві
Р. кі́ві кі́ві
Д. кі́ві кі́ві
В. кі́ві кі́ві
Т. кі́ві кі́ві
М. кі́ві кі́ві

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

кі́ві

‘дрэва; плод’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, нескланяльны

адз. мн.
Н. кі́ві кі́ві
Р. кі́ві кі́ві
Д. кі́ві кі́ві
В. кі́ві кі́ві
Т. кі́ві кі́ві
М. кі́ві кі́ві

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

кі́ві нескл., ж., зоол. ки́ви

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кі́ві-кі́ві

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, нескланяльны

адз. мн.
Н. кі́ві-кі́ві кі́ві-кі́ві
Р. кі́ві-кі́ві кі́ві-кі́ві
Д. кі́ві-кі́ві кі́ві-кі́ві
В. кі́ві-кі́ві кі́ві-кі́ві
Т. кі́ві-кі́ві кі́ві-кі́ві
М. кі́ві-кі́ві кі́ві-кі́ві

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ки́ви зоол. кі́ві нескл., ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Кі́гаць ’крычаць, пішчаць’ (Нас.). Гл. ківі, кігікаць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)