◎ Кі́вам ’мігам’ (Нас.). Гл. ківаць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

кі́ў

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. кі́ў ківы́
Р. кі́ва ківо́ў
Д. кі́ву ківа́м
В. кі́ў ківы́
Т. кі́вам ківа́мі
М. кі́ве ківа́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)