кюве́тка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
кюве́тка |
кюве́ткі |
| Р. |
кюве́ткі |
кюве́так |
| Д. |
кюве́тцы |
кюве́ткам |
| В. |
кюве́тку |
кюве́ткі |
| Т. |
кюве́ткай
кюве́ткаю |
кюве́ткамі |
| М. |
кюве́тцы |
кюве́тках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
кюве́тка ж., фото кюве́тка
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
кюве́тка техн., фото кюве́тка, -кі ж.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)