кушне́рка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. кушне́рка кушне́ркі
Р. кушне́ркі кушне́рак
Д. кушне́рцы кушне́ркам
В. кушне́рку кушне́рак
Т. кушне́ркай
кушне́ркаю		 кушне́ркамі
М. кушне́рцы кушне́рках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

кушне́рка ж. меховщи́ца, скорня́чка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кушне́рка, ‑і, ДМ ‑рцы; Р мн. ‑рак; ж.

Жан. да кушнер.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Кушне́рка ’мехавая шапка’ (Шат., Сцяшк. Сл., Нар. сл.). Да кушнер (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

кушне́р, -няра́, мн. -няры́, -няро́ў, м.

Майстар, які вырабляе шкуры пушных жывёл на футра.

|| ж. кушне́рка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак.

|| прым. кушне́рскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

скорня́чка кушне́рка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

меховщи́ца

1. футро́ўшчыца, -цы ж.;

2. кушне́рка, -кі ж.; см. меховщи́к.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)