ку́ш

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. ку́ш
Р. ку́ша
Д. ку́шу
В. ку́ш
Т. ку́шам
М. ку́шы

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

куш​I сущ., разг. куш, род. ку́ша м.;

сорва́ть куш сарва́ць куш, уварва́ць, адхапі́ць ка́вал.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)