кучара́васць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. кучара́васць
Р. кучара́васці
Д. кучара́васці
В. кучара́васць
Т. кучара́васцю
М. кучара́васці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

кучара́васць ж. курча́вость, кудря́вость

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кучара́васць, ‑і, ж.

Уласцівасць кучаравага. Кучаравасць валасоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кучара́вы, -ая, -ае.

1. Які завіваецца, мае завіткі.

Кучаравыя валасы.

Кучаравая дзяўчынка.

2. перан. Пра дрэвы: з густой пышнай кронай, з дробным лісцем.

Кучаравыя ліпы.

|| наз. кучара́васць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кудря́вость кучара́васць, -ці ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

курча́вость кучара́васць, -ці ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)