куцала́пы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. куцала́пы куцала́пая куцала́пае куцала́пыя
Р. куцала́пага куцала́пай
куцала́пае		 куцала́пага куцала́пых
Д. куцала́паму куцала́пай куцала́паму куцала́пым
В. куцала́пы (неадуш.)
куцала́пага (адуш.)		 куцала́пую куцала́пае куцала́пыя (неадуш.)
куцала́пых (адуш.)
Т. куцала́пым куцала́пай
куцала́паю		 куцала́пым куцала́пымі
М. куцала́пым куцала́пай куцала́пым куцала́пых

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

◎ Куцала́пы ’кароткарукі’ (Нас.). Да куцы (гл.) і лапа (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

куцала́па

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. куцала́па куцала́пы
Р. куцала́пы куцала́п
Д. куцала́пе куцала́пам
В. куцала́пу куцала́пы
Т. куцала́пай
куцала́паю		 куцала́памі
М. куцала́пе куцала́пах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

куцала́п

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. куцала́п куцала́пы
Р. куцала́па куцала́паў
Д. куцала́пу куцала́пам
В. куцала́па куцала́паў
Т. куцала́пам куцала́памі
М. куцала́пе куцала́пах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

куцала́п

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. куцала́п куцала́пы
Р. куцала́па куцала́паў
Д. куцала́пу куцала́пам
В. куцала́па куцала́паў
Т. куцала́пам куцала́памі
М. куцала́пе куцала́пах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)