Ку́хары

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Ку́хары
Р. Ку́хараў
Д. Ку́харам
В. Ку́хары
Т. Ку́харамі
М. Ку́харах

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Кухары́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Кухары́
Р. Кухаро́ў
Д. Кухара́м
В. Кухары́
Т. Кухара́мі
М. Кухара́х

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ку́хар

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ку́хар ку́хары
Р. ку́хара ку́хараў
Д. ку́хару ку́харам
В. ку́хара ку́хараў
Т. ку́харам ку́харамі
М. ку́хару ку́харах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

шэф-ку́хар

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. шэф-ку́хар шэф-ку́хары
Р. шэф-ку́хара шэф-ку́хараў
Д. шэф-ку́хару шэф-ку́харам
В. шэф-ку́хара шэф-ку́хараў
Т. шэф-ку́харам шэф-ку́харамі
М. шэф-ку́хару шэф-ку́харах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

згатава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; зак., што.

Зварыць, прыгатаваць (пра ежу). [Бабка Наста] шчыльна пазавешвала вокны, разлажыла на прыпечку агонь, каб згатаваць вячэру неспадзяваным гасцям. Колас. Кухары хацелі згатаваць суп, а атрымалася каша. Але ўсё роўна елі са смакам. Жычка. // Закіпяціць (пра ваду). — Кінь, галубок. Мы табе лугавых смолак назбіраем, чаборыку. Вось бабка Вікця нам к вечару на тым чаборыку чаю згатуе. Даніленка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)