кускавы́, -а́я, -о́е.

Нарэзаны, паколаты на кускі; у кусках.

К. цукар.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кускавы́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. кускавы́ кускава́я кускаво́е кускавы́я
Р. кускаво́га кускаво́й
кускаво́е		 кускаво́га кускавы́х
Д. кускаво́му кускаво́й кускаво́му кускавы́м
В. кускавы́ (неадуш.)
кускаво́га (адуш.)		 кускаву́ю кускаво́е кускавы́я (неадуш.)
кускавы́х (адуш.)
Т. кускавы́м кускаво́й
кускаво́ю		 кускавы́м кускавы́мі
М. кускавы́м кускаво́й кускавы́м кускавы́х

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

кускавы́ кусково́й

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кускавы́, ‑ая, ‑ое.

Нарэзаны, наколаты кускамі; у кусках. Кускавы цукар.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кусково́й кускавы́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)