кур’е́рка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. кур’е́рка кур’е́ркі
Р. кур’е́ркі кур’е́рак
Д. кур’е́рцы кур’е́ркам
В. кур’е́рку кур’е́рак
Т. кур’е́ркай
кур’е́ркаю		 кур’е́ркамі
М. кур’е́рцы кур’е́рках

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

кур’е́рка ж., прост. курье́рша

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

курье́рша прост. кур’е́рка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зво́льніцца, ‑нюся, ‑нішся, ‑ніцца; зак.

Часова або канчаткова вызваліцца ад выканання якіх‑н. абавязкаў, звязаных з вучобай, службай і пад. Звольніцца з вайсковай службы. Звольніцца па ўласнаму жаданню. □ Якраз у гэты дзень звольнілася з працы кур’ерка студыі. Васілевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)