куря́щий

1. прич. які́ (што) ку́рыць;

2. / быть куря́щим куры́ць;

он куря́щий ён ку́рыць;

3. сущ. курэ́ц, -рца́ м.;

ваго́н для куря́щих ваго́н для курцо́ў.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

курэ́ц, -рца́ м.

1. (о мужчине) кури́льщик; (о женщине) кури́льщица ж.;

2. куря́щий;

ваго́н для курцо́ў — ваго́н для куря́щих

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)