курыя́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. курыя́льны курыя́льная курыя́льнае курыя́льныя
Р. курыя́льнага курыя́льнай
курыя́льнае		 курыя́льнага курыя́льных
Д. курыя́льнаму курыя́льнай курыя́льнаму курыя́льным
В. курыя́льны (неадуш.)
курыя́льнага (адуш.)		 курыя́льную курыя́льнае курыя́льныя (неадуш.)
курыя́льных (адуш.)
Т. курыя́льным курыя́льнай
курыя́льнаю		 курыя́льным курыя́льнымі
М. курыя́льным курыя́льнай курыя́льным курыя́льных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

курыя́льны ист., юр. куриа́льный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

курыя́льны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да курыі. Курыяльная сістэма выбараў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ку́рыя, -і, ж.

1. Аб’яднанне некалькіх патрыцыянскіх родаў у Старажытным Рыме (гіст.).

2. Разрад выбаршчыкаў, падзеленых па нацыянальнай, маёмаснай і іншых адзнаках.

Дваранская к.

○

Папская (Рымская) курыя — вярхоўны орган, цераз які Папа Рымскі ажыццяўляе кіраўніцтва каталіцкай царквой.

|| прым. курыя́льны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

куриа́льный ист., юр. курыя́льны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)