курта́ж

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. курта́ж
Р. куртажу́
Д. куртажу́
В. курта́ж
Т. куртажо́м
М. куртажы́

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

курта́ж, -жу́ м., торг. курта́ж

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

курта́ж торг. курта́ж, -жу́ м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

курта́ж, ‑у, м.

У капіталістычных краінах — узнагарода маклеру або іншым пасрэднікам у камерцыйных здзелках.

[Фр. courtage.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)