курсі́раванне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. курсі́раванне
Р. курсі́равання
Д. курсі́раванню
В. курсі́раванне
Т. курсі́раваннем
М. курсі́раванні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

курсі́раванне ср. курси́рование

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

курсі́раванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. курсіраваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

курси́рование курсі́раванне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)