курко́вы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. курко́вы курко́вая курко́вае курко́выя
Р. курко́вага курко́вай
курко́вае		 курко́вага курко́вых
Д. курко́ваму курко́вай курко́ваму курко́вым
В. курко́вы (неадуш.)
курко́вага (адуш.)		 курко́вую курко́вае курко́выя (неадуш.)
курко́вых (адуш.)
Т. курко́вым курко́вай
курко́ваю		 курко́вым курко́вымі
М. курко́вым курко́вай курко́вым курко́вых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

курко́вы курко́вый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

курко́вы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да курка. Курковая спружына. // З курком. Курковая стрэльба.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

куро́к, -рка́, мн. -ркі́, -рко́ў, м.

Частка ўдарнага механізма ў ручной агнястрэльнай зброі.

Націснуць на к.

|| прым. курко́вы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

курко́вый курко́вы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)