куренно́й ист.

1. прил. куранны́;

2. сущ. куранны́, -нно́га м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

куранны́ ист.

1. прил. куренно́й;

2. в знач. сущ. куренно́й

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)