ку́рдскі
прыметнік, адносны
	
		
			|  | адз. | мн. | 
		
			| м. | ж. | н. | - | 
	
	
		
			| Н. | ку́рдскі | ку́рдская | ку́рдскае | ку́рдскія | 
		
			| Р. | ку́рдскага | ку́рдскай ку́рдскае
 | ку́рдскага | ку́рдскіх | 
		
			| Д. | ку́рдскаму | ку́рдскай | ку́рдскаму | ку́рдскім | 
		
			| В. | ку́рдскі (неадуш.) ку́рдскага (адуш.)
 | ку́рдскую | ку́рдскае | ку́рдскія (неадуш.) ку́рдскіх (адуш.)
 | 
		
			| Т. | ку́рдскім | ку́рдскай ку́рдскаю
 | ку́рдскім | ку́рдскімі | 
		
			| М. | ку́рдскім | ку́рдскай | ку́рдскім | ку́рдскіх | 
		
Крыніцы:
	
		piskunou2012,
		sbm2012,
		tsblm1996,
		tsbm1984.
 Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс) 
ку́рдскі, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да курдаў, належыць ім. Курдская мова.
 Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.) 
ку́рды, -аў, адз. курд, -а, м.
Народ іранскай моўнай групы, які жыве ў Паўднёва-Заходняй Азіі, краінах Блізкага Усходу і ў Расіі.
|| ж. курдзя́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак.
|| прым. ку́рдскі, -ая, -ае.
 Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс) 
 Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)