кура́тарскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. кура́тарскі кура́тарская кура́тарскае кура́тарскія
Р. кура́тарскага кура́тарскай
кура́тарскае
кура́тарскага кура́тарскіх
Д. кура́тарскаму кура́тарскай кура́тарскаму кура́тарскім
В. кура́тарскі (неадуш.)
кура́тарскага (адуш.)
кура́тарскую кура́тарскае кура́тарскія (неадуш.)
кура́тарскіх (адуш.)
Т. кура́тарскім кура́тарскай
кура́тарскаю
кура́тарскім кура́тарскімі
М. кура́тарскім кура́тарскай кура́тарскім кура́тарскіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

кура́тарскі кура́торский;

~кія абавя́зкі — кура́торские обя́занности

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кура́тарскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да куратара, куратарства. Куратарскія абавязкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кура́тар, -а, мн. -ы, -аў, м.

Кіраўнік, апякун.

|| прым. кура́тарскі, -ая, -ае.

К. студэнцкай групы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кура́торский кура́тарскі;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)