куп’і́сты, -ая, -ае.

3 купінамі.

Куп’істая сенажаць.

|| наз. куп’і́стасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

куп’і́сты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. куп’і́сты куп’і́стая куп’і́стае куп’і́стыя
Р. куп’і́стага куп’і́стай
куп’і́стае		 куп’і́стага куп’і́стых
Д. куп’і́стаму куп’і́стай куп’і́стаму куп’і́стым
В. куп’і́сты (неадуш.)
куп’і́стага (адуш.)		 куп’і́стую куп’і́стае куп’і́стыя (неадуш.)
куп’і́стых (адуш.)
Т. куп’і́стым куп’і́стай
куп’і́стаю		 куп’і́стым куп’і́стымі
М. куп’і́стым куп’і́стай куп’і́стым куп’і́стых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

куп’і́сты

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. куп’і́сты куп’і́стая куп’і́стае куп’і́стыя
Р. куп’і́стага куп’і́стай
куп’і́стае		 куп’і́стага куп’і́стых
Д. куп’і́стаму куп’і́стай куп’і́стаму куп’і́стым
В. куп’і́сты (неадуш.)
куп’і́стага (адуш.)		 куп’і́стую куп’і́стае куп’і́стыя (неадуш.)
куп’і́стых (адуш.)
Т. куп’і́стым куп’і́стай
куп’і́стаю		 куп’і́стым куп’і́стымі
М. куп’і́стым куп’і́стай куп’і́стым куп’і́стых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

куп’і́сты кочкова́тый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

куп’і́сты, ‑ая, ‑ае.

Пакрыты купінамі, з купінамі. Прастор, зарослы асакой, пераходзіць у куп’істае балота. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

асако́ва-куп’і́сты

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. асако́ва-куп’і́сты асако́ва-куп’і́стая асако́ва-куп’і́стае асако́ва-куп’і́стыя
Р. асако́ва-куп’і́стага асако́ва-куп’і́стай
асако́ва-куп’і́стае		 асако́ва-куп’і́стага асако́ва-куп’і́стых
Д. асако́ва-куп’і́стаму асако́ва-куп’і́стай асако́ва-куп’і́стаму асако́ва-куп’і́стым
В. асако́ва-куп’і́сты (неадуш.)
асако́ва-куп’і́стага (адуш.)		 асако́ва-куп’і́стую асако́ва-куп’і́стае асако́ва-куп’і́стыя (неадуш.)
асако́ва-куп’і́стых (адуш.)
Т. асако́ва-куп’і́стым асако́ва-куп’і́стай
асако́ва-куп’і́стаю		 асако́ва-куп’і́стым асако́ва-куп’і́стымі
М. асако́ва-куп’і́стым асако́ва-куп’і́стай асако́ва-куп’і́стым асако́ва-куп’і́стых

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

кочкова́тый куп’і́сты, купінава́ты.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ку́пісты, ‑ая, ‑ае.

Тое, што і куп’істы. На купістым балоце стаяў рэдзенькі і невысокі хмызняк. Федасеенка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

купча́сты, ‑ая, ‑ае.

1. З пышнай густой кронай (пра дрэвы). Сасна расце на сухім грудку ля чыгуначнага пераезда. Купчастая, разгалістая, яна мала падобна да гонкіх сваіх сясцёр дзе-небудзь у бары. Навуменка. Садоўнік, відаць, падстрыгаў дрэвы для хараства, каб яны раслі не гонкія, а купчастыя. Пальчэўскі.

2. Пакрыты купінамі; куп’істы. Калі Віктар выбраўся на купчастую балоцістую палянку, дык убачыў, што Мірон схіліўся над журавінамі. Маўр.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

чэ́злы, ‑ая, ‑ае.

1. Які слаба расце, хілы (пра расліны). За рэчкаю слаўся голы куп’істы выган, на якім віднелася толькі некалькі чэзлых кусточкаў. Мележ. Неўзабаве пачалося балота, парослае чэзлымі бярозкамі ды лазняком. Ваданосаў. // З беднай расліннасцю. Жыццё красавала на Поўдні, а на Поўначы былі холад і пустэча, мёртвая зямля і чэзлая расліннасць. М. Стральцоў.

2. Хваравіты, слабы, кволы. У дзверы стукае вартаўніца — чэзлая, апранутая ў мужчынскі, да пят, кажух кабецінка — яна ўносіць запаленую лямпу. Навуменка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)