купо́н
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
купо́н |
купо́ны |
| Р. |
купо́на |
купо́наў |
| Д. |
купо́ну |
купо́нам |
| В. |
купо́н |
купо́ны |
| Т. |
купо́нам |
купо́намі |
| М. |
купо́не |
купо́нах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
купо́н, -а, мн. -ы, -аў, м.
1. Адразны талон у каштоўных паперах на атрыманне працэнтаў з іх.
2. Адразны талон на пакупку пэўнага тавару ва ўмовах таварнага дэфіцыту (у СССР у 1989—1991 гг.).
|| прым. купо́нны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
купо́н в разн. знач. купо́н, -на м.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
купо́н м., в разн. знач. купо́н;
◊ стры́гчы ~ны — стричь купо́ны
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
купо́н, ‑а, м.
1. Адразны талон у каштоўных паперах на атрыманне працэнтаў з іх. Купоны аблігацый.
2. Адрэз тканіны на касцюм, сукенку, блузку са спецыяльнай аддзелкай, звычайна ў раскроеным выглядзе.
•••
Стрыгчы купоны гл. стрыгчы.
[Фр. coupon.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Купо́н ’адразны талон у каштоўных паперах’ (ТСБМ). З франц. coupon ’тс’ праз рус. купон (Шанскі, 2, 8, 449).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
купо́н-зака́з
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
купо́н-зака́з |
купо́н-зака́зы |
| Р. |
купо́н-зака́зу |
купо́н-зака́заў |
| Д. |
купо́н-зака́зу |
купо́н-зака́зам |
| В. |
купо́н-зака́з |
купо́н-зака́зы |
| Т. |
купо́н-зака́зам |
купо́н-зака́замі |
| М. |
купо́н-зака́зе |
купо́н-зака́зах |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
◎ Пуко́вы ’цёмна-чырвоны’ (Растарг.), параўн. запіс з той жа тэрыторыі — пуковый ’сіні’: сояй на ей был пуковый. Няясна, магчыма, ад кубовы ’сіні’ з метатэзай, параўн. рус. дыял. пукон ’купон’, і аглушэннем звонкага зычнага.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)